Mevrouw Cramer is een eenenzeventig jarige vrouw die nog zelfstandig in een flat woont. Mw heeft geen relatie, geen kinderen en er zijn weinig sociale contacten. Ze is werkzaam geweest in een verpleeghuis als voedingsassistent. Haar zus en zwager wonen vlakbij en dragen voor zover mogelijk is de zorg voor het eten en drinken, wasgoed en financiële zaken. In 2019 kreeg mevrouw Cramer de diagnose ziekte van Alzheimer. Ze heeft geen besef van de diagnose, maar zegt wel af en toe dingen niet meer te weten.

Bepaalde handelingen kan mevrouw Cramer niet meer uitvoeren zoals het bedienen van de tv of andere apparatuur in huis, ze heeft moeite met het vanuit huis openen van de beneden deur van de flat. Mw raakt van alles kwijt in huis en is vele malen per dag bezig met het zoeken van haar sleutels, mobiele telefoon en de afstandsbediening e.d. of herkent deze voorwerpen niet als zodanig . Mw belt hiervoor meerdere keren per dag of nacht haar zus en als het bellen niet lukt dan gaat mw langs bij haar zus. Mw heeft er geen besef van hoe vaak dit gebeurt. Het dag nacht ritme van mevrouw Cramer is verstoord. Ze gaat volgens eigen zeggen rond 3 uur in de nacht slapen en valt dan op de bank in slaap. Mw slaapt al enige tijd niet meer in haar bed. Mw kleedt zich ook niet meer om voor het slapen en houdt haar kleding aan.

Mevrouw Cramer is gedesoriënteerd in dag en tijd. verlies van initiatief of dag invulling. Mw haar zelfzorg is verminderd; ze wast zichzelf nog nauwelijks en als ze wast is het alleen het gezicht. Ze heeft meerdere dagen de zelfde kleding aan en soms wel 4 lagen kleding over elkaar. Met douchen heeft mw begeleiding nodig van de thuiszorg. Er zijn inprentingsstoornissen, mw kan soms om de paar seconden naar je naam vragen. Of tijdens de zorg continu de zelfde vragen stellen of om bevestiging vragen.  Mw heeft moeite om op woorden te komen en vertelt warrige verhalen wat van de hak op de tak gaat. Er is geen ziekte besef of inzicht. Mw raakt snel overstuur/ emotioneel als ze niet begrijpt wat er gevraagd wordt

Mevrouw Cramer kan ontremd zijn in haar gedrag, ze kan dan heel hard praten of vloeken of doet net alsof ze huilt. Of juist heel amicaal en overdreven lachen om van alles. Ze kan niet meer met geld omgaan. Mw is hierdoor in de financiële problemen geraakt. Mevrouw Cramer is niet meer in staat om te koken of om voor zichzelf eten bereiden. Er is een voedingstekort en gewichtsverlies door de cognitieve achteruitgang. Ze heeft geen eetlust,  eet 1 x per dag omdat haar zus dan warm eten komt brengen.

Ga in gesprek met 1 of meerdere collega’s over onderstaande vragen en stellingen.